Süz/Geç // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay

Süz/Geç // Zor Günlerin Mensur Şiirleri // Önder Karaçay Birbirine yaslanmadan yaşlanmamalı insan! Yalnızlık ne kadar çekilebilir ki; ömür de çok kısa, Hadi kendinden birine yaslan ve yeter de uslan! Kırılır diye hayal etmemek olur mu? Hayalle dünyaya kurulur insan.. Ağzının payını vermen gerekenler olabilir, Ver hak edenin payını zamanı gelince hak ettiği gibi, Yeter ki zaman hayallerimizin ağzına payını vermesin! Zamanın kendisidir insan.. Bak gökyüzüne birbirine zarar vermeden, Yağan yağmura, kara, uçan kuşlara, Bir bak haline! İnsan oğlusun sen! Ölçüyü ne zaman kaçırırsan bozarsın insanda sevgiyi bile, Kalıbına göre dökmeli suyu çiçeğe, sözü insana, Kimini süzgeçten geçirerek elemeli, Kimine de yüreğinin aldığı kadar bol kepçe vermelisin sevgiyi, ilgiyi.. İnsan hayatının bir yerinde anlıyor ki; Kendi geminin kaptanı kendin olmalısın, Yoksa güvendiğin kaptanlar su aldırıyor gemine, Böyle güvenin sırtından vurduğu suda boğulmamalısın! ..